آشنایی با گیاه شفلرا و روش نگهداری از آن

رایج ترین شفلرا، دارای برگ های بیضی شکل است که تا 10 اینچ از ساقه مرکزی رشد می کند. می‌تواند یک نمونه بزرگ 50 فوتی در فضای باز باشد، اما نمونه‌های گلدانی داخلی معمولاً در ارتفاع 15 فوتی قرار می‌گیرند.

گیاهان شفلرا به آب و هوای گرم و نورغیرمستقیم خورشید و رطوبت نیاز دارند. بعید است در داخل شکوفا شود. آنها معمولاً باید در فضای باز پرورش داده شوند تا گلهای بلند قرمز، سفید یا صورتی مانند شاخک‌ها را به نمایش بگذارند.

شرایط رشد

شفلرا اگر نور، گرما و رطوبت زیاد غیرمستقیم دریافت کند، شرایط رشد و نگهداری دشواری ندارد. ساقه های پایین را می توان برای تشویق یک رشد پرتر هرس کرد.

در داخل خانه ، شفلرا مستعد مشکلات شته ها است، که منجر به ایجاد کپک دوده می شود. برای درمان شته ها از اسپری حشره کش استفاده کنید.

آبیاری

در طول فصل رشد هر هفته آبیاری کنید و برگها را به طور مکرر آبپاشی کنید. می توانید صبر کنید تا خاک گلدان خشک شود و سپس هنگام آبیاری خاک را کاملا خیس کنید. در زمستان آبیاری گیاه را کمتر کنید. اغلب، مردم گیاه شفلرا را بیش از حد آبیاری می کنند و انجام این کار در نهایت باعث از بین رفتن آن می شود.

نور

شفلرا نور روشن و غیر مستقیم را دوست دارد. در تابستان، گیاهان گلدانی را به بیرون منتقل کنید، جایی که نور روشن دریافت کنند، اما نور مستقیم دریافت نکنند، مانند زیر پوشش پاسیو. هرگز یک گیاه آپارتمانی شفلرا را در معرض نور مستقیم و کامل قرار ندهید زیرا آفتاب شدید می تواند برگ ها را بسوزاند.

خاک

شفلرا را در یک محیط گلدانی غنی و نرم با کمپوست مرطوب بکارید. خاک شنی با زهکشی خوب با PH کمی اسیدی ایده آل است. از کاشت در مکانی در فضای باز که خاک خیلی مرطوب یا غرقابی می شود خودداری کنید.

دما و رطوبت

از آنجایی که شفلرا یک گیاه گرمسیری است، به رطوبت نسبتاً بالا و دمای استوایی نیاز دارد. در دمای کمتر از 60 درجه فارنهایت رنج خواهد برد. این گیاهان را در معرض بادکش یا دریچه های گرمایش خشک قرار ندهید. شفلرای کم آب یا سرد، به سرعت شروع به ریزش برگ می کند، بنابراین ریزش برگ را جدی بگیرید و در صورت بروز مشکل آن را اصلاح کنید. اگر گیاه تمام برگ‌های خود را از دست بدهد، می‌توانید با انتقال آن به بیرون در بهار و آبیاری زیاد، گیاه را نجات دهید.

کود

گیاهان شفلرا را دو بار در هفته در طول فصل رشد با کود مایع تغذیه کنید. آنها تغذیه کننده های سنگینی هستند و از مواد مغذی اضافی بهره مند خواهند شد.

جابه جایی

گیاهان را سالیانه یا در صورت نیاز، جابجا کنید.

روش تکثیر

در شرایط مناسب، شفلرا را می توان با قلمه تکثیر کرد.

یک ساقه 6 اینچی را با زاویه 45 درجه قطع کنید و همه برگها را به جز چهار یا پنج برگ را در بالای ساقه بردارید. انتهای بریده شده را به هورمون ریشه زایی آغشته کنید، سپس انتهای بریده شده را در ظرفی پر از خاک گلدان بکارید. سپس روی کیسه پلاستیکی را محکم ببندید تا رطوبت آن حفظ شود ، سپس گلدان را در نور غیر مستقیم روشن قرار دهید.

هر روز ظرف را چک کنید تا مطمئن شوید خاک مرطوب است و در صورت لزوم آبیاری کنید. ریشه ها را با کشیدن آرام ساقه بررسی کنید. پس از حدود یک ماه، اگر ریشه های خوبی تشکیل شد، می توانید کیسه را بردارید و به رشد گیاه جدید ادامه دهید.

سمیت

مانند برخی از گیاهان دیگر در همان خانواده، گیاهان شفلرا حاوی کریستال های اگزالات کلسیم نامحلول در رافیدها هستند. در حالی که این کریستال ها به خودی خود سم نیستند، می توانند باعث تحریک شدید دهان و مجرای روده شوند که گاهی تا دو هفته طول می کشد. تمام قسمت های گیاه باید سمی در نظر گرفته شود. آژانس های کنترل سم این گیاه را به عنوان گیاهی با سمیت جزئی و گیاهی که می تواند باعث واکنش درماتیت شود طبقه بندی می کنند.

هرس کردن

شفلرا شما ممکن است هر از گاهی نیاز به هرس داشته باشد، به خصوص اگر نور کافی دریافت نکند. آنچه را که احساس می کنید بیش از حد رشد کرده یا خراب به نظر می رسد ، قطع کنید. گیاهان خانگی شفلرا بعد از هرس، سریع برگشت می کنند و به رشد ادامه می دهند. نتیجه در نهایت گیاهان پرتر و سرسبزتر خواهد بود.