آشنایی با گیاه قاشقی (پپرومیا) و روش مراقبت از آن

گیاه قاشقی (پپرومیا)، با نام علمی Peperomia magnoliifolia از گیاهان علفی همیشه سبز و کند رشد بومی جنگل‌های نسبتاً تاریک مناطق آمریکای جنوبی (برزیل)، آفریقای جنوبی و آفریقای مرکزی و به طور کلی مناطق گرمسیری است و سازگاری بسیار خوبی با شرایط آپارتمانی دارد.

برگ‌های این گیاه گوشتی، ضخیم، آبدار، براق و قلبی شکل هستند که به رنگ‌های سبز، زرد و ابلق دیده می‌شوند. ساقه این گیاه متمایل به رنگ بنفش است که طول آن حداکثر به 30 سانتی متر می‌رسد. این گیاه در شرایط ایده آل، در اواخر فصل پاییز و اوایل فصل بهار گل‌هایی به رنگ سفید می‌دهد. از این گیاه بیش از هزار نوع از وجود دارد. بعضی از انواع گیاهان قاشقی تفاوت زیادی با هم دارند به طوری که ممکن است تشخیص دادن این گیاهان کار دشواری باشد. تنها نقطه‌ مشترک تمام گیاهان قاشقی سرعت رشد کند و مقاومت بالای آن‌ها است.

مراقبت از گیاه پپرومیا

نگهداری از این گیاه بسیار آسان است. این گیاه درباره مسائلی چون آبیاری و نور بسیار کم توقع است بنابراین می‌تواند یک انتخاب مناسب برای افراد کم تجربه در نگهداری از گیاهان باشد. گیاه قاشقی یک گیاه آپارتمانی است و با تنوع بالایی که دارد می‌تواند فضاهای داخلی و آپارتمانی را بسیار دلنشین کند. پیشنهاد می‌شود گاه به گاه در فصل بهار و تابستان این گیاه در فضای باز قرار گیرد. این عمل سبب افزایش رشد شاخه‌های جانبی می‌شود. دمای مناسب گیاه قاشقی دمای معمولی اتاق است.

نور

نور مناسب گیاه پپرومیا با توجه به نوع آن می‌تواند متفاوت باشد. به طور کلی این گیاه به نور ملایم و متوسط نیاز دارد. آن دسته از گیاهان قاشقی که دارای برگ‌های سبز تیره هستند به نور کمی نیاز دارند و بهتر است در سایه نگهداری شوند. آن دسته از گیاهان قاشقی با رنگ‌های روشن‌تر به چند ساعت نور غیر مستقیم خورشید در طول روز نیاز دارند. توصیه می‌شود این گیاه در زمستان کاملاً نزدیک یک پنجره روشن قرار داده شود. کمبود نور می‌تواند سبب ریزش و تغییر رنگ برگ‌های گیاه شود اما هیچ گاه این گیاه را مقابل نور مستقیم خورشید قرار ندهید.

خاک

خاک مناسب گیاه پپرومیا خاکی است که تقریباً سبک باشد. بهترین خاک برای این گیاه مخلوط پیت ماس، ماسه و خاک باغچه است که به خوبی زهکشی شده باشد. پیشنهاد می‌شود در فصول رشد گیاه قاشقی از کودهای مخصوص گیاهان آپارتمانی برای بهبود رشد این گیاه استفاده شود.

آبیاری

آبیاری پپرومیا فقط زمانی صورت می‌گیرد که خاک گیاه به وضوح خشک شده باشد. این گیاه نسبت به آبیاری بیش از اندازه حساس است. آبیاری خیلی زیاد حتی برای دوره‌های کوتاه مدت باعث ریزش برگ‌های گیاه می‌شود و حتی ممکن است باعث مرگ آن شود. برگ‌های ضخیم و گوشتی این گیاه به آن امکان مقاومت در برابر دوره‌های کوتاه خشکسالی را می‌دهد.

اگر در هر زمان برگ‌ها به طور غیرمعمول شفاف به نظر برسند، احتمالاً گیاه به آب احتیاج دارد. باید دقت داشت که آبیاری کم نیز ممکن است سبب پژمردگی برگ‌ها شود. بنابراین بسته به گرم یا سرد بودن هوا و با توجه به فصول سال، می‌توان مقدار آبیاری را کم یا زیاد کرد.

نحوه تکثیر

تکثیر گیاه پپرومیا از طریق قلمه زدن و در فصل بهار صورت می‌گیرد. برای این کار، ابتدا ساقه‌ای برگ دار از گیاه را به طول 5-3 سانتی متر جدا کرد. سپس ساقه را در یک گلدان کوچک که حاوی خاک مناسب گیاه قاشقی است، قرار دهید. در گام بعد، خاک را مرطوب نگه دارید. گلدان را به دور از تابش نور مستقیم آفتاب قرار دهید. سپس در طی چند هفته عمل ریشه زنی شکل می‌گیرد.

انواع پپرومیا

صدها گونه مختلف از گیاهان پپرومیا وجود دارد که بسیاری از آنها گیاهان آپارتمانی استثنایی را می سازند. برخی از محبوب ترین آنها عبارتند از:

• پپرمیا پلوسیدا (Peperomia pellucida): دارای برگ‌های سبز، گوشتی و قلبی شکل است.
• پپرومیا ابلق (Peperomia obtusifolia): دارای برگ‌های سبز و زرد مایل به سفید است.
• پپرومیا کاپراتا (Peperomia caperata): دارای برگ‌های انبوه و به رنگ قرمز و نقره‌ای است و شباهت زیادی به گیاه بگونیا دارد.
• پپرومیا پروستراتا (Peperomia Prostrata): ساقه های این گیاه نازک و شکننده است و برگ های آبدار، کوچک و سبز رنگ آن در حدود یک سانتیمتر عرض دارند.